Teknoloji

Bağımlıyım Onsuz Yaşayamam

Nomofobi” yani cep telefonundan mahrum kalma korkusu var. Gelişen teknolojiyle insan yaşamına dahil olan bir tür psikolojik rahatsızlık nomofobiyi 7’den 77’ye herkes yorumladı, bir anlık bile olsa telefonlarından uzak kaldığını düşünen vatandaşlar, “artık onsuz yaşayamam” diyen de oldu “bağımlıyım” diyen de.

Canlı cansız ya da mekana bağlı olarak hissedilen ileri düzeyde korkuların toplamı fobi olarak biliniyor. İngilizce ‘no mobile phobia’dan türetilen “nomofobi” yani günümüzün telefon bağımlılığı. Telefonunuzun varlığını devamlı kontrol ediyorsanız, sinyal olmadığında ya da şarj bittiğinde aşırı öfke duyguları yaşıyorsanız, kendinizi eksik hissediyorsanız siz de nomofobi adaylarından biri olabilirsiniz? 

Sokakta farklı kullanıcı profilleri ile konuşuldu telefona bağımlı olan da var sadece iş için kullanan da.

Telefonu hiç elinden bırakmadığını söyleyen Murat Şen, “Oyun oynuyorum sosyal medyada geziniyorum. Akşama kadar telefonum hep elimde. Telefonum çalınmıştı akşam gittim hemen yeni telefon aldım.

Şeyma İsimli telefonu evde unutma ihtimalinin dahi olmadığını söyleyerek, “Onsuz yaşayamam gibi geliyor. Mesajlaştığım çok insan var sosyal medyada takılıyorum. Telefondan çok vakit geçiriyorum. Telefonu evde unutmam imkansız 20 yaşındaki Ramazan Öztürk ise, “Telefonsuz yaşayamayız Ben yaşıyorum ama genelde öyle söylüyorlar. Etrafa bakıyorum herkeste telefon var.

HAYAT BİZİ ONA BAĞIMLI YAPTI

Bizim zamanımızda telefon yoktu diyenler bile şimdilerde elinden düşürmüyor. 50 yaşında olan Nebahat Özgeler, “Telefonu unuttuğum zamanlar üzülüyorum. Nasıl unuturum diyorum Ben bağımlı değilim ama hayat bizi ona çok bağımlı yapıyor.

Sergin Alparsınoğlu ise, “Telefon öyle bir alışkanlık oldu ki ben telefonsuz zamanda büyüdüm. Benim zamanımda yoktu şuanda 15 yıldır var ama çok alıştık. Yanımda olmadığında çok zorlanıyorum.

Lale Aybek 55 yaşında olduğunu ve telefonun olmadığı dönemlerden geldiğini söyleyerek, “Telefondan pek hoşlanamam. Biz telefona bu kadar yapışık yaşamamış bir kuşağız. Telefonu bir iş aracı olarak görürüm. Sosyal medyamı da kontrol ediyorum ama hastalık derecesinde değil.

KIRIP ATMAK İSTİYORUM

Telefonu sadece ihtiyaçları olduğu zaman kullanan vatandaşlarda mevcut. Telefona esir olmaktan kaçınan 26 yaşında Kadir Can, “Fobim gelecek kaygısıdır. Nomofobiyi hiç duymadım. Telefonu kırıp atmak istiyorum aslında hiç gerek yok. Sadece kız arkadaşımla ve annemle konuşuyorum. Sosyal medyada kullanmıyorum.

Melih Esin ise, “Sosyal medyaya giriyorum. Telefonu unuttuğumda hiç pişman olmuyorum iyi ki unuttum evde kaldı diyorum.

EDİTÖR: Kadir Kurtay

Daha Fazla Göster

İlgili Makaleler

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Başa dön tuşu